Leasing przestanie się opłacać. Oto szczegóły zmian wprowadzanych przez MF

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 18, czerwiec 2018 09:51

Gazeta Prawna,18.06.2018r.

Planowane przez Ministerstwo Finansów zmiany dotyczące limitowania kosztów nabycia i użytkowania samochodów osobowych najbardziej uderzą w drobnych przedsiębiorców.

Resort rozważa dwie zmiany: limitowanie kosztów podatkowych w leasingu operacyjnym (do 150 tys. zł) oraz ograniczenie do połowy możliwości odliczenia kosztów nabycia i używania auta, jeżeli służy ono nie tylko do celów firmowych, ale i prywatnych (bez względu na to, czy samochód jest leasingowany, czy w kredycie, czy kupiony ze środków własnych). Ta druga zmiana najbardziej uderzy w indywidualnych przedsiębiorców, których stać najczęściej na zakup auta w cenie nieprzekraczającej 170 tys. zł.

Połowa ze 170 tys. zł to 85 tys. zł, czyli mniej więcej tyle, ile wynosi dzisiejszy limit amortyzacji odliczanej od przychodu (20 tys. euro, co przy obecnym kursie 4,27 zł/euro daje kwotę 85 400 zł). Im bardziej więc cena auta będzie spadać poniżej 170 tys. zł, tym bardziej podatkowe odliczenie będzie się oddalać od obecnych 20 tys. euro, a przedsiębiorca, pomimo podniesienia bariery amortyzacji do 150 tys. zł, zostanie obciążony dodatkowymi kosztami.

Oferta pod klienta

Każda firma leasingowa ma dziś w swojej ofercie leasing z niskim lub wysokim wykupem. Ten drugi jest po to, aby klient mógł po dwóch, trzech latach wymienić pojazd na nowszy model, a jednocześnie nie brał sobie na głowę kłopotu z przeglądami, gwarancjami, ubezpieczeniem. Ale na ten rodzaj umowy decydują się z reguły firmy zamożne, które stać nie tylko na użytkowanie całej floty pojazdów, ale też ich systematyczną wymianę. W tym wariancie bardziej liczy się komfort i prestiż niż względy podatkowe.

Klasyka, czyli podatki

Zdecydowana jednak większość umów zawieranych jest przez drobnych przedsiębiorców, często indywidualnie prowadzących działalność gospodarczą. Dla nich liczy się głównie rachunek podatkowy. Po co mają kupować samochód za kredyt lub gotówkę, jeśli podatkowo bardziej opłaca im się wziąć go w leasing? Końcowy efekt i tak będzie taki sam – pojazd pozostanie u przedsiębiorcy.

W tym wariancie warunki umowy leasingu są skonstruowane tak, aby raty pokryły niemal całą wartość auta. Przez to końcowa cena wykupu (zwana wartością rezydualną) jest bardzo niska, wynosi od 1 proc. do 5 proc.

Ciężar wysokich rat jest jednak do udźwignięcia, bo można je w całości odliczyć od podatkowego przychodu i to od razu po zapłacie. To właśnie z tego powodu wielu leasingobiorców decyduje się na wysoki czynsz inicjalny (zwany popularnie opłatą wstępną). Można go w całości jednorazowo zaliczyć do podatkowych kosztów, co potwierdziły liczne wyroki sądów administracyjnych, a ostatecznie również samo Ministerstwo Finansów.

Nic zatem dziwnego, że klienci firm leasingowych często już na wejściu decydują się na spłatę nawet 40 proc. wartości auta. Zadowolone są obie strony: klient, bo ma wysokie odliczenie podatkowe, firma leasingowa, bo dostaje od razu sporą spłatę przedmiotu umowy, przez co może się już mniej martwić o ewentualną niewypłacalność leasingobiorcy.

Jest jeszcze jedna zaleta leasingu – brak kilometrówki. To oznacza, że koszty eksploatacji pojazdu (naprawy, wymiana opon, zakup części zamiennych i paliwa) można w całości odliczać od przychodu.

Jeśli dodać do tego stosunkowo niskie oprocentowanie leasingu (suma opłat przy leasingu na 36 miesięcy z 25-proc. wpłatą własną i 1-proc. wartością wykupu wynosi – w zależności od modelu – 101–105 proc. wartości pojazdu), to zakup auta za gotówkę lub kredyt traci jakikolwiek sens. Po pierwsze, auto trzeba byłoby amortyzować przez pięć lat, co oznacza, że koszty jego zakupu byłyby odejmowane od przychodu przez 60 miesięcy. To całkowicie wyklucza możliwość jakichkolwiek jednorazowych odliczeń (takich jak np. opłata wstępna przy umowie leasingu).

Po drugie, jeśli auto jest droższe niż 20 tys. euro (ok. 85 400 zł), to nadwyżki w żaden sposób nie udałoby się odliczyć od przychodu. Bo limit odpisów amortyzacyjnych, które można zaliczyć do kosztów podatkowych, wynosi właśnie 20 tys. euro.

Nic więc dziwnego, że mali przedsiębiorcy decydują się dziś na leasing, a nie na zakup auta za gotówkę bądź na kredyt.

Zalety rotacji

Czym innym kierują się firmy zamożne, które stać na leasingowanie całej floty pojazdów osobowych. Dla nich liczy się przede wszystkim możliwość regularnej wymiany samochodów co dwa, trzy lata. Nie chodzi tylko o to, aby prezes zawsze jeździł najnowszym modelem firmowej limuzyny. Dzięki tej formie leasingu po dwóch, trzech latach użytkowania auta nie trzeba się martwić ani o poważniejsze już naprawy, ani o to, czy znajdzie się potencjalny nabywca na zakup poleasingowego auta.

W tym modelu miesięczne raty leasingowe nie są wysokie, bo nie chodzi o to, żeby w ciągu dwóch, trzech lat spłacić całą wartość pojazdu. W założeniu mają one pokryć jedynie rzeczywistą utratę jego wartości. Z tych samych powodów nie ma często opłaty wstępnej (czynszu inicjalnego).

W konsekwencji wysoka jest wartość końcowa pojazdu (rezydualna), czyli ta, która pozostaje po zakończeniu umowy. Dla przedsiębiorcy nie ma to jednak znaczenia, bo nie bierze auta w leasing, aby je następnie wykupić, tylko by wziąć do używania kolejny, nowszy model. W konsekwencji można wziąć w leasing droższe auto, ale płacić raty leasingowe na podobnym poziomie, jak przy leasingu tańszego auta, kończącym się wykupem samochodu.

Firmy leasingowe oferują przy tym nie tylko finansowanie, ale i zarządzanie flotą. Nie trzeba więc się martwić o przeglądy, wymianę oleju czy płynu hamulcowego ani o naprawy gwarancyjne.

Bardziej przypomina to więc wynajem długoterminowy, ale nim nie jest. Znów powodem są podatki, a konkretnie brak kilometrówki. Dzięki temu koszty eksploatacji można w całości odliczać od przychodu.

Przy wynajmie, choćby długoterminowym, takiej możliwości nie ma. Wydatki eksploatacyjne, łącznie z zakupem paliwa, są kosztem podatkowym tylko do limitu wynikającego z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów (trzeba prowadzić ewidencję jazd) przez urzędową stawkę za 1 km przebiegu (niezmienianą od 11 lat).

Kto straci najwięcej?

W kogo więc najbardziej uderzą zapowiadane przez Ministerstwo Finansów zmiany zasad rozliczania leasingu samochodów osobowych oraz – ogólnie – kosztów podatkowych użytkowania aut? Przede wszystkim w drobnych przedsiębiorców, dla których leasing był dotychczas opłacalny głównie ze względów podatkowych.

Leasingobiorcy będą mogli odliczać od przychodu raty leasingowe tylko do wysokości 150 tys. zł (limit dotyczy pojazdu, a nie roku podatkowego). Tyle samo zaliczą do kosztów podatkowych, jeśli kupią samochód za gotówkę lub kredyt, z tym że zrobią to wówczas w formie odpisów amortyzacyjnych (dla porównania skutków zakupu i leasingu nie liczę odsetek od kredytu).

Oprócz tego wszystkie przedsiębiorstwa korzystające z samochodów osobowych dla celów mieszanych mają być objęte wspomnianym limitem 50-proc. podatkowych odliczeń. To sprawi, że ekonomicznie użytkowanie auta w firmie, czyli podstawowego narzędzia w pracy każdego przedsiębiorcy, będzie dużo bardziej kosztowne.

Na dodatek – jak zauważa Andrzej Sugajski, dyrektor generalny Związku Polskiego Leasingu – w zapowiedziach Ministerstwa Finansów zabrakło wyraźnego potwierdzenia, że ograniczenie do 150 tys. zł kosztów amortyzacji i leasingu samochodów osobowych nie będzie się dublować. Jest więc ryzyko, że będzie obowiązywać zarówno firmę leasingową (która amortyzuje samochód), jak i korzystającego (który płaci raty). A to oznaczałoby podwójne opodatkowanie nadwyżki, bo u obu stron umowy.

Zapowiadaną przez Ministerstwo Finansów rewolucję mniej odczują firmy, które korzystają z drugiego modelu leasingu. Bo, jak już powiedzieliśmy, nie kieruje nimi głównie chęć zaoszczędzenia na podatku. Stąd już dziś płacą stosunkowo niskie raty leasingowe, a wartość auta po zakończeniu umowy pozostaje wysoka.

Nawet jeśli auto byłoby warte 300 tys. zł, to niezależnie od tego, czy będzie ono służyć wyłącznie w firmie, czy także do prywatnych przejazdów, korzystający – jeśli tylko będzie chciał – wykorzysta cały nowy limit odliczenia 150 tys. zł. Pytanie, czy w ogóle będzie chciał to zrobić, czy wcześniej nie weźmie w użytkowanie kolejnego luksusowego pojazdu.

Rusza Rejestr Należności Publicznoprawnych

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 18, czerwiec 2018 09:46

Podatkibiz,15.06.2018r.

W życie weszło nowe rozporządzenie ws. Rejestru Należności Publicznoprawnych (RNP). W nowym rejestrze można będzie sprawdzić dane osób i podmiotów zalegających z zapłatą należności, które podlegają egzekucji administracyjnej. W praktyce chodzi więc o należności na rzecz urzędów skarbowych i jednostek samorządu terytorialnego. Rejestr obejmie niezapłacone w terminie należności, które wynoszą co najmniej 5 tys. zł.

 „W rejestrze będą dostępne dane podmiotów, które pomimo obowiązku nie wykonują zapłaty należności pieniężnych podlegających egzekucji administracyjnej, których wierzycielami są naczelnicy urzędów skarbowych albo jednostki samorządu terytorialnego” – wskazuje Ministerstwo Finansów.

Rejestr ujawni dane wtedy, kiedy łączna kwota zaległych, czyli niezapłaconych w terminie, należności pieniężnych (razem z odsetkami) wyniesie minimum 5 tys. zł.

Zgodnie z nowymi przepisami, z danymi będzie mógł zapoznać się na portalu podatkowym Ministerstwa Finansów każdy podmiot zainteresowany i zobowiązany. Część podmiotów, w tym np. sądy, prokuratury i biura informacji gospodarczej, skorzysta z możliwości ułatwionego wyszukiwania danych, które obejmie więcej niż jednego zobowiązanego.

Nowy rejestr prowadzić będzie dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie.

Zmiany wprowadza rozporządzenie Ministra Finansów z 4 czerwca 2018 r. w sprawie Rejestru Należności Publicznoprawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1124).

Rozporządzenie weszło w życie 13 czerwca 2018 r.

Zmiany w regulacjach dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 05, czerwiec 2018 13:46

Gazeta Podatkowa, 1.06.2018r.

Z dniem 13 lipca br. wejdzie w życie większość przepisów nowej ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Zastąpi ona dotychczasowe przepisy w tym przedmiocie. Przepisy ustawy wprowadzają nowe obowiązki i znajdą zastosowanie nie tylko do ogółu przedsiębiorców. Do ich stosowania zobowiązane będą także biura rachunkowe, biegli rewidenci czy doradcy podatkowi.

Nowe przepisy są skutkiem implementacji do krajowego systemu prawnego przepisów wspólnotowych - Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/849 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. Mają one na celu zwiększenie monitorowania transakcji, które mogą być związane z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu, dlatego w porównaniu z obecnie obowiązującymi przepisami poszerzony został katalog pomiotów zobowiązanych do stosowania nowych przepisów.

Podmioty obowiązane

Z punktu widzenia stosowania ustawy podstawową kwestią jest ustalenie, jakie podmioty zobowiązane są do jej stosowania. W tym celu ustawa posługuje się pojęciem instytucji obowiązanej. W art. 2 ustawy scharakteryzowano dokładnie te podmioty. Oprócz banków, SKOK-ów, instytucji finansowych i płatniczych znajduje ona zastosowanie także do mniejszych podmiotów. Co charakterystyczne dla tego rodzaju przepisów, ich stosowanie ma być zapewnione poprzez zastrzeżenie bardzo wysokich kar za ich nieprzestrzeganie.

Założenia ustawy polegają na tym, że to przedsiębiorca (podmiot obowiązany) powinien dokonywać sprawdzenia i analizy przeprowadzanych transakcji.

Płatności gotówkowe

Niezależnie od podmiotów, których grupy są wskazane w art. 2 ustawy jako podmioty zobowiązane do jej stosowania, przewiduje ona także obowiązek stosowania nowych przepisów przez przedsiębiorców w zakresie, w jakim przyjmują lub dokonują płatności za towary w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10.000 euro, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane. Oznacza to, że jeżeli przedsiębiorcy nie są wymienieni (jako grupa podmiotów, np. biegli rewidenci, pośrednicy w obrocie nieruchomościami) w art. 2 ustawy, to aby uniknąć stosowania większości przepisów ustawowych i wynikających z niej obowiązków należy zaniechać przyjmowania i dokonywania wpłat gotówkowych w kwocie stanowiącej co najmniej równowartość 10.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w ustawie w euro dokonuje się według średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP, obowiązującego w dniu przeprowadzania transakcji, w dniu zlecenia przeprowadzenia transakcji lub w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary pieniężne. Z punktu widzenia krajowych podmiotów wymóg ten nie jest trudny do realizacji, bowiem z uwagi na regulacje wynikające z przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych obecnie przedsiębiorcy starają się nie dokonywać rozliczeń gotówkowych, których wysokość wynosi co najmniej 15.000 zł. Niestety zaniechanie rozliczeń gotówkowych powyżej progu wynikającego z ustawy nie jest wystarczającym sposobem na unikanie powinności instytucji obowiązanych wynikających z ustawy.

Weryfikacja tożsamości klienta powinna nastąpić przed przeprowadzeniem transakcji.

Przeprowadzanie transakcji

Generalną zasadą ustawy jest obowiązek stosowania przez instytucje obowiązane środków bezpieczeństwa finansowego. Niestety w przeciwieństwie do obecnych regulacji, zgodnie z którymi obowiązki związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu ciążą na podmiotach, które przeprowadzały w gotówce transakcje o równowartości co najmniej 15.000 euro, zasady te uległy zmianom. Instytucja obowiązana ma bowiem obowiązek stosowania środków bezpieczeństwa finansowego zarówno w przypadku stałej współpracy gospodarczej jak i transakcji okazjonalnej w przypadku określonym w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy. Chodzi o przypadek gdy instytucje obowiązane przeprowadzają transakcję okazjonalną o równowartości 15.000 euro lub większej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane. Przy czym w rozumieniu ustawy przez przeprowadzanie transakcji rozumie się wykonanie przez instytucję obowiązaną dyspozycji lub zlecenia wydanych przez klienta lub osobę działającą w jego imieniu.

Dodatkowo środki bezpieczeństwa finansowego powinny być stosowane niezależnie od wartości przeprowadzanej transakcji w przypadku podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu lub wątpliwości co do prawdziwości lub kompletności dotychczas uzyskanych danych identyfikacyjnych klienta. Co więcej, instytucje obowiązane będą musiały stosować środki bezpieczeństwa finansowego również w odniesieniu do klientów, z którymi utrzymują stosunki gospodarcze, z uwzględnieniem rozpoznanego ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w szczególności gdy doszło do zmiany uprzednio ustalonego charakteru lub okoliczności stosunków gospodarczych (art. 35 ust. 2 ustawy). Oznacza to, że ustawa w pierwszej kolejności określa próg przeprowadzanych transakcji na równowartość co najmniej 15.000 euro, jako graniczny dla stosowania środków bezpieczeństwa finansowego. Ponadto nakłada na instytucje obowiązane powinność monitorowania zarówno incydentalnych (pojedynczych) transakcji z kontrahentami, jak i, co do zasady, umów zawieranych w ramach stałej współpracy gospodarczej.

Środki bezpieczeństwa

Środki bezpieczeństwa zgodnie z nowymi regulacjami powinny być stosowane przez instytucje obowiązane wobec swoich klientów. Instytucje obowiązane rozpoznają ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz oceniają poziom rozpoznanego ryzyka. Założeniem nowej ustawy jest bowiem oddolne działanie instytucji obowiązanych, które same powinny rozpoznawać ryzyko prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, dostosowywać do niego odpowiednie środki i dokumentować fakt prowadzenia analizy.

Podstawowym zadaniem instytucji obowiązanych jest rozpoznanie ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz oceniają poziom rozpoznanego ryzyka. Dla należytego stosowania ustawy nie jest wystarczające wdrożenie w przedsiębiorstwie określonych procedur, ale także ich dokumentowanie. Dokumentacja rozpoznania ryzyka powinna uwzględniać ocenę transakcji, uwzględniając m.in. czynniki określone w art. 33 ust. 3 ustawy, jak przede wszystkim:

1) rodzaj klienta,

2) obszar geograficzny,

3) przeznaczenie rachunku,

4) rodzaj produktów, usług i sposobów ich dystrybucji,

5) poziom wartości majątkowych deponowanych przez klienta lub wartości przeprowadzonych transakcji,

6) cel, regularność lub czas trwania stosunków gospodarczych.

Identyfikacja klienta

Stosując przepisy o identyfikacji klienta należy dokonać identyfikacji jego tożsamości, np. poprzez sprawdzenie jego dowodu osobistego, czy paszportu. Powinna ona obejmować dane wskazane w art. 36 ust. 1 ustawy. W przypadku osoby fizycznej identyfikacja polega na ustaleniu:

1. a) imienia i nazwiska,
2. b) obywatelstwa,
3. c) numeru PESEL lub daty urodzenia - w przypadku gdy nie nadano numeru PESEL, oraz państwa urodzenia,
4. d) serii i numeru dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby,
5. e) adresu zamieszkania - w przypadku posiadania tej informacji przez instytucję obowiązaną,
6. f) nazwy, NIP oraz adresu głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej.

Natomiast w odniesieniu do osoby prawnej:

1. a) nazwy (firmy),
2. b) formy organizacyjnej,
3. c) adresu siedziby lub adresu prowadzenia działalności,
4. d) NIP, a w przypadku braku takiego numeru - państwa rejestracji, rejestru handlowego oraz numeru i daty rejestracji,
5. e) danych identyfikacyjnych, osoby reprezentującej tę osobę prawną.

W przypadku działania przez pełnomocników istotne jest również sprawdzenie ich pełnomocnictw i tożsamości. Ponadto w przypadku gdy drugą stroną transakcji nie jest osoba fizyczna należy ustalić tzw. beneficjenta rzeczywistego. Pojęcie to jest szczegółowo zdefiniowane w art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy i odnosi się generalnie do osoby fizycznej lub osób fizycznych sprawujących bezpośrednio lub pośrednio kontrolę nad klientem poprzez posiadane uprawnienia, np. w przypadku spółki akcyjnej będzie to akcjonariusz - osoba fizyczna, która dysponuje co najmniej 25% jej akcji. Kolejne etapy identyfikacji klienta określone w art. 34 ustawy to ocena jego stosunków gospodarczych i, stosownie do sytuacji, uzyskanie informacji na temat ich celu i zamierzonego charakteru oraz bieżące monitorowanie stosunków gospodarczych klienta. Polegają one np. na analizie transakcji przeprowadzanych przez klienta lub badanie źródła pochodzenia jego środków majątkowych. Wydźwięk tych przepisów jest bardzo restrykcyjny i sprawia wrażenie konieczności monitorowania nie tylko sytuacji gospodarczej kontrahenta, ale także źródeł jego finansowania. Należy jednak wskazać, iż w przypadku większości przedsiębiorców podstawowe obowiązki sprowadzać się będą do weryfikacji tożsamości klienta i ustalenia beneficjenta rzeczywistego. Jednak podmioty posiadające znacznie większą wiedzę o kliencie, np. banki, instytucje finansowe powinny stosować dalej idące środki bezpieczeństwa finansowego.

Biorąc pod uwagę bardzo restrykcyjne przepisy dotyczące ochrony danych osobowych wynikające z regulacji RODO, warto wspomnieć, że instytucje obowiązane na potrzeby stosowania środków bezpieczeństwa finansowego mogą przetwarzać informacje zawarte w dokumentach tożsamości klienta i osoby upoważnionej do działania w jego imieniu oraz sporządzać ich kopie. A przed przystąpieniem do transakcji instytucje obowiązane informują klienta o przetwarzaniu jego danych osobowych na potrzeby realizacji ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy.

Praktyka obrotu

Podmioty spełniające ustawową definicję instytucji obowiązanych powinny zadbać o dokumentowanie prowadzonej oceny ryzyka i podejmowanych środków bezpieczeństwa. Ustawa nie wskazuje w jaki sposób to robić, pozostawiając w tym zakresie swobodę przedsiębiorcy. Ocena ryzyka może być wykonywana i utrwalana za pośrednictwem programów informatycznych, które zapewne w związku z wejściem w życie nowej ustawy zostaną wdrożone, zwłaszcza w większych podmiotach i instytucjach. Dokumentacja oceny ryzyka może być też prowadzona w formie papierowej, czy arkuszu kalkulacyjnym, w zależności od woli instytucji obowiązanej. Instytucje obowiązane powinny jednak przede wszystkim stosować środki bezpieczeństwa finansowego w sytuacjach określonych w art. 35 ust. 1 ustawy. Dotyczy on nawiązywania stosunków gospodarczych, przeprowadzania transakcji o wartości co najmniej 15.000 euro, przeprowadzania transakcji gotówkowych o wartości minimum 10.000 euro, podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, bądź wątpliwości co do prawdziwości lub kompletności dotychczas uzyskanych danych identyfikacyjnych klienta. Warto pamiętać, że rozbicie transakcji na kilka rat (płatności) nie powoduje, że w/w limity transakcji nie znajdują zastosowania. Co więcej, instytucje obowiązane powinny analizować, czy nie występują tzw. operacje powiązane, czyli kilka mniejszych transakcji z tym samym podmiotem. W razie wątpliwości, czy transakcje mają charakter operacji powiązanych, warto w ich przypadku stosować środki bezpieczeństwa finansowego. Dokumentację dotyczącą oceny ryzyka należy przechowywać przez okres co najmniej 5 lat liczony od roku następnego po roku, w którym zakończono współpracę z kontrahentem.

Ponadto z art. 72 ustawy wynika ogólny obowiązek przekazywania przez instytucje obowiązane do GIIF informacji o przyjętej wpłacie lub dokonanej wypłacie środków pieniężnych o równowartości przekraczającej 15.000 euro, czy transferze środków w tej kwocie.

Podstawa prawa

Ustawa z dnia 1.03.2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (Dz. U. poz. 723)

Rejestr podatników VAT – zmiany od 1 lipca 2018 r.

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 05, czerwiec 2018 13:40

Ministerstwo Finansów przygotowało projekt zmian w ustawie o VAT dotyczący wykazu podmiotów niezarejestrowanych, wykreślonych oraz z przywróconą rejestracją. Nowe regulacje mają wejść w życie od 1 lipca 2018 roku.

Zmiany zakłada projekt ustawy z 16 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw. Większość nowych regulacji ma wejść w życie 1 lipca 2018 r.

Ustawa stanowi kolejny obszerny pakiet zmian w przepisach podatkowych. Wśród zaproponowanych modyfikacji znajdują się m.in. rozszerzenie zakresu danych przesyłanych przez instytucje finansowe za pomocą systemu STIR oraz dostosowanie regulacji do wprowadzenia mechanizmu podzielonej płatności.

Nowela zawiera także propozycje zmian dotyczące ustawy o VAT w zakresie wykazu podmiotów niezarejestrowanych, wykreślonych oraz z przywróconą rejestracją.

Zwiększenie przejrzystości rejestru VAT

Zmiany obejmują regulacje zawarte w art. 96b ustawy o VAT, czyli zapisy dotyczące zasad prowadzeniem rejestru podatników VAT.

Obecnie wykaz podmiotów, w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które zostały wykreślone przez naczelnika urzędu skarbowego z rejestru jako podatnicy VAT nie obejmuje podmiotów, którym decyzją naczelnik urzędu skarbowego odmówił rejestracji.

W związku z czym, jak podkreśla ustawodawca, zidentyfikowane przyczyny wydania decyzji odmawiających rejestracji (np. brak tytułu prawnego do lokalu, w którym ma być prowadzona działalność, sądowy zakaz prowadzenia działalności gospodarczej, posiadanie zaległości podatkowych, które nie są regulowane) mogą wskazywać na działania tych podmiotów w złej wierze.

Z tego względu podmioty te powinny być zamieszczane w wykazie podmiotów w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które zostały wykreślone przez naczelnika urzędu skarbowego z rejestru jako podatnicy VAT. Propozycja zakłada więc zmianę w art. 96b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, polegająca na skreśleniu wyrazów „zgodnie z art. 96 ust. 4a”.

Z kolei w przepisach dotyczących podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona, proponuje się dodanie na końcu zdania wyrazów „na podstawie art. 96 ust. 9h–9j” (czyli odnośnika do przepisów w zakresie zasad przywracania zarejestrowania podatnika).

Nowelizacja zakłada również, aby w wykazie była wzmianka o dacie wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT, co, zdaniem projektodawcy, powinno przyczynić się do zwiększenia przejrzystości wykazu i w konsekwencji do większego jego wykorzystywania przez podatników VAT i ich kontrahentów.

Wykreślanie z rejestru VAT

Kolejna zmiana dotyczy kwestii wykreślania podmiotów z rejestru czynnych podatników VAT. Celem zmian jest doprecyzowanie przesłanek wykreślenia z rejestru. Ustawodawca zauważył bowiem, że zarejestrowany podatnik, który wznowił wykonywanie działalności gospodarczej po jej ponad 6. miesięcznym zawieszeniu powinien być wykreślony z wykazu podmiotów wykreślonych, ze względu na brak statusu podmiotu wykreślonego.

W związku z czym art. 96b ust. 6 ustawy o VAT otrzyma brzmienie: „Szef Krajowej Administracji Skarbowej wykreśla podmiot z wykazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w przypadku:

1) dokonania przez naczelnika urzędu skarbowego rejestracji tego podmiotu jako podatnika VAT, w tym na podstawie art. 96 ust. 9g;

2) gdy rejestracja jako podatnika VAT została przywrócona na podstawie art. 96 ust. 9c, 9h–9j i 10c.”

Ponadto, do art. 96b ustawy o VAT zostanie dodany nowy ust. 6a, mający na celu zwiększenie czytelności wykazu „przywróconych”, o następującym brzmieniu: „Szef KAS wykreśla podmiot z tego wykazu w przypadku wykreślenia podmiotu jako podatnika VAT zgodnie z art. 96 ust. 9 albo 9a tej ustawy. W takim przypadku podmiot zostanie zamieszczony w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT”.

Przywrócenie do rejestru jako podatnika VAT UE

Od początku tego roku obowiązuje przepis zgodnie z którym naczelnik urzędu skarbowego przywraca zarejestrowanie podatnika, o którym mowa w art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT, jako podatnika VAT czynnego bez konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego, jeżeli podatnik udowodni, że prowadzone przez niego działania nie są realizowane z zamiarem wykorzystania działalności banków lub SKOK-ów do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi, albo wyjdą na jaw inne okoliczności lub dowody, z których wynikał brak tego zamiaru.

Przywrócenie zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego w powyższym przypadku, jak uzasadnia ustawodawca, powinno być równoznaczne z przywróceniem podatnika jako podatnika VAT UE, zgodnie z zasadami ogólnymi wynikającymi z ustawy o VAT. Dlatego też proponowana jest zmiana w zdaniu drugim art. 97 ust. 16 ustawy o VAT polegająca na zamianie „art. 96 ust. 9g-9i” na „art. 96 ust. 9g-9j”.

WDROŻENIE RODO

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 22, maj 2018 11:31

Przedsiębiorcy, którzy nie podali PESEL do końca tygodnia znikną z CEIDG

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 17, maj 2018 13:21

Gazeta Prawna,17.05.2018r.

Kto prowadzi działalność, a nie podał urzędnikom swojego numeru PESEL i nie zrobi tego do końca tygodnia – straci firmę. Przynajmniej tak stanowi ustawa.

Od 2001 r. przy wszelkich wpisach do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) podaje się numer PESEL. Wcześniej jednak takiego wymogu nie było. Ustawodawca w 2016 r. zobowiązał tych, którzy kiedyś oznaczenia nie podali, do jego uzupełnienia. I dał im na to dwa lata. Czas mija pojutrze, 19 maja 2018 r. Kto się z obowiązku nie wywiąże – zostanie wykreślony z ewidencji.

To oznacza kolosalne kłopoty. Ludzie będą narażeni na kilkutysięczne grzywny za prowadzenie biznesu bez rejestracji, stracą tytuł do ubezpieczeń społecznych, więc nie dostaną nic w razie choroby, postępowania wobec nich będzie mógł wszcząć fiskus. I wreszcie, zapewne stracą wiele kontraktów, bo partnera handlowego nie będzie interesowało to, dlaczego ktoś został wykreślony – wyjaśnia adwokat Radosław Płonka, ekspert prawny BCC.

Z przeprowadzonej przez DGP minikwerendy wśród kilkunastu adwokatów i radców prawnych wynika, że większość z nich ma klientów, którzy na cztery dni przed ostatecznym terminem wciąż nie uzupełnili wpisu. Trudno się zresztą dziwić, skoro również niektórzy prawnicy o tym obowiązku dowiedzieli się od nas. Krajowa Izba Radców Prawnych przekazała już dziekanom izb prośbę o rozpowszechnienie informacji.

– Rzeczywiście problem jest praktyczny. Niektórzy moi klienci prowadzą działalność od kilkudziesięciu lat i po sprawdzeniu okazało się, że nie podali numeru PESEL – potwierdza adwokat Jakub Michalski, wspólnik w kancelarii OMLegal Ostaszewski Michalski.

Sprawa dotyczy przede wszystkim starszych przedsiębiorców, którzy rejestrowali biznes jeszcze w latach 90. Jeśli nie zawieszali od tamtej pory działalności ani nie zmieniali w urzędzie jej przedmiotu – najprawdopodobniej numeru PESEL nie podali.

– Jeśli urzędnicy zaczną ich wykreślać z ewidencji, będzie chodziło najprawdopodobniej o kilkadziesiąt, może trochę ponad 100 tys. firm – wylicza Jerzy Kozdroń, były wiceminister sprawiedliwości.

Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii przekonuje, że chodzi jedynie o wykreślenie martwych podmiotów, czyli osób już nieprowadzących działalności. Tam, gdzie było to możliwe, urzędnicy sami uzupełnili braki. Prawnicy podkreślają jednak, że nadal wielu prowadzących działalność nie ma numerów PESEL w ewidencji. Przepis jest zaś jednoznaczny: urzędnicy będą zobowiązani wyrzucić ich z CEIDG.

Ludzie będą narażeni na kary za prowadzenie firmy bez wpisu

– Pułapka zastawiona przez państwo na mniej świadomych obywateli – komentuje adwokat Radosław Płonka, partner w kancelarii Płonka Ozga i ekspert prawny BCC.

– Zupełnie niepotrzebne rozwiązanie, którego jedynym celem jest pokazanie, że urzędnicy się czymś zajmują – to z kolei opinia Cezarego Kaźmierczaka, prezesa Związku Przedsiębiorców i Pracodawców.

– Czynność techniczna porządkująca system Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) – tonuje nastroje Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii w nadesłanym nam stanowisku.

O co chodzi? O jeden artykuł nieznanej szerzej nikomu ustawy.

25 września 2015 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw. Tam zaś w art. 61 zapisano, że w przypadku gdy wpis do CEIDG nie zawiera numeru PESEL, przedsiębiorca musi uzupełnić wpis w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy. Po upływie tego terminu, w razie niezrealizowania obowiązku, urzędnicy centralnej ewidencji muszą przedsiębiorcę z CEIDG wykreślić i zawiadomić o tym wiele organów, w tym służby skarbowe i Zakład Ubezpieczeń Społecznych. O uchwalonej regulacji niemal wszyscy zapomnieli. A termin na uzupełnienie danych mija 19 maja 2018 r.

Bałagan legislacyjny

Zdaniem Jakuba Michalskiego, adwokata i wspólnika w kancelarii OMLegal Ostaszewski Michalski, obowiązek nałożony na przedsiębiorców tak naprawdę niczemu nie służy. W ogólnodostępnej części bazy CEIDG numery PESEL nie są podawane. Nie istnieje też ryzyko pomyłki, bo każdy przedsiębiorca posługuje się numerem NIP. A centralna ewidencja mogłaby PESEL każdego, kto go nie podał, uzyskać właśnie dzięki znajomości NIP.

Eksperci zwracają uwagę, że zbyteczny z punktu widzenia ochrony interesów państwa czy ogółu przedsiębiorców wymóg jest obarczony poważną sankcją. Bo jeśli ktoś realnie wykonuje działalność, wykreślenie go z ewidencji przysporzy wielu kłopotów. Przede wszystkim wykonywanie działalności gospodarczej bez wymaganego zgłoszenia do ewidencji jest wykroczeniem, za które grozi do 5 tys. zł grzywny. Nieujawnionym w CEIDG biznesem zainteresują się też zapewne fiskus i ZUS, tak jak interesują się prowadzeniem biznesu na czarno.

Prawnicy uważają, że aparat państwowy narusza konstytucyjną zasadę zaufania obywateli do państwa. Trudno bowiem mówić o uczciwości, gdy wiele osób o obowiązku dowiaduje się w ostatniej chwili, a część może dowiedzieć się dopiero z informacji o wykreśleniu ich z ewidencji.

– Ta sprawa to najlepszy przykład bałaganu legislacyjnego. Wchodzi w życie bardzo ważny przepis z długim vacatio legis, który został umieszczony w nowelizacji do nieobowiązującej już ustawy (ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Na etapie prac nad Konstytucją biznesu zaś w ocenie skutków regulacji w ogóle nie dostrzeżono, że ten przepis istnieje i jakie skutki prawne wywoła – wskazuje Jakub Michalski. I dodaje, że jego zdaniem świadomości istnienia szalenie istotnego dla wielu przedsiębiorców przepisu nie mają nie tylko oni sami, lecz także wielu prawników. Nawet wśród tych, którzy wiedzieli o kontrowersyjnej zmianie, panowało przekonanie, że skoro ustawa o swobodzie działalności gospodarczej zostaje uchylona, to nowelizacja tej ustawy także.

Resort uspokaja

Zdaniem Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii nowe przepisy będą służyły usunięciu z ewidencji wpisów dotyczących niefunkcjonujących już firm. – Wykreślenie wpisów niezawierających numeru PESEL nie dotknie realnie działających przedsiębiorców – zapewnia Aleksandra Serkowska z biura prasowego resortu.

Dlaczego? Od kilku lat istnieje prawny wymóg podawania numeru PESEL przy dokonywaniu wpisów do CEIDG. A już od 2001 r. we wnioskach było pole na jego podanie.

Po drugie, ministerstwo samo zweryfikowało wpisy nieposiadające numeru PESEL i tam, gdzie było w stanie, uzupełniło brakującą rubrykę. W ten sposób uzupełniono łącznie kilkanaście tysięcy wpisów.

Co jednak, gdy danych konkretnego przedsiębiorcy administracja nie uzupełniła?

Ministerstwo podkreśla, że konsekwencje wchodzą w życie dopiero po 30 miesiącach od uchwalenia ustawy. Należy więc uznać, że prowadzący biznes mieli odpowiednio dużo czasu na dostosowanie się do zmian. Informacja o nowelizacji zaś znajdowała się w systemie CEIDG oraz była przekazywana gminom.

– Sęk w tym, że problem nie będzie dotyczył tych przedsiębiorców, którzy wchodzą na strony ministerstwa czy CEIDG oraz często kontaktują się z lokalnymi urzędnikami. Dotyczyć będzie tych, którzy wiele lat temu zarejestrowali działalność i od tego czasu spokojnie ją prowadzą, często unikając urzędów jak ognia – spostrzega Radosław Płonka.

Łącznie wykreślenie może dotyczyć ok. 235 tys. wpisów – tyle osób nie uzupełniło do dziś numeru PESEL. Eksperci szacują, że kilkadziesiąt tysięcy to osoby, które nadal prowadzą biznes, a o nałożonym na nich obowiązku nie wiedzą.

OPINIA

Wykonanie sensownego pomysłu jest fatalne 

Idea, która przyświecała ustawodawcy, nie była zła. Stworzenie prostego w realizacji wymogu dla przedsiębiorców miało w zamyśle prowadzić do wykreślenia z ewidencji tych firm, które od dawna są martwe. Rzecz w tym, że wykonanie sensownego pomysłu jest fatalne.

Nie może być tak, że władza mówi obywatelowi: „nieznajomość prawa szkodzi, a przecież ci zapisaliśmy wymóg w art. 61 jednej z kilkuset przyjmowanych rocznie nowelizacji”. To przypomina model państwa policyjnego, które szuka haków na obywateli.

To, co należało zrobić, to zobowiązać gminy do wezwania przedsiębiorców, którzy nie ujawnili numeru PESEL w CEIDG, do realizacji obowiązku. Czyli państwo powinno przyjść do obywatela, a nie zmuszać, aby obywatel przyszedł do państwa. A gdyby ktoś na wezwanie nie odpowiedział, to lokalny urzędnik powinien sprawdzić, czy działalność gospodarcza jest faktycznie wykonywana. Musimy bowiem pamiętać, że konstytucyjnie gwarantowana wolność działalności gospodarczej nie może zależeć od podania w określonym terminie numeru PESEL.

Złośliwi mogliby mi wypomnieć, że sam forsowałem rozwiązania zmierzające do wykreślenia z rejestru spółek, które nie „przepiszą” się do Krajowego Rejestru Sądowego. Ale to sytuacje nieporównywalne. Po pierwsze, wówczas realnie zagwarantowane było prawo do informacji. Każdy prowadzący spółkę wiedział, jaka będzie konsekwencja niespełnienia nałożonego obowiązku. Po drugie, nie można porównywać spółek prawa handlowego z osobami fizycznymi prowadzącymi biznes. Przeciętny szewc czy sklepikarz nie jest biegły w prawie. Uczciwie działające państwo powinno się z tym liczyć i w efekcie nie stwarzać ludziom problemów, których można by uniknąć.

Od 30 kwietnia br. ulga na start w składkach ZUS

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 26, kwiecień 2018 13:20

Gazeta Podatkowa,06.04.2018r.

Ustawa Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej, należąca do ustaw tworzących Konstytucję Biznesu, wejdzie w życie (z pewnymi wyjątkami) 30 kwietnia 2018 r. Od tego też dnia zacznie obowiązywać w ZUS tzw. ulga na start.

Dzięki nowym rozwiązaniom osoba, która zarejestrowała działalność gospodarczą (na podstawie wpisu do CEIDG), będzie mogła przez pierwszych 6 miesięcy prowadzenia firmy nie zgłaszać się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i nie płacić za siebie składek na te ubezpieczenia. Początkujący przedsiębiorca począwszy od dnia dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej będzie miał obowiązek zgłosić się jedynie do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego i opłacać za siebie – jako przedsiębiorcę – składkę zdrowotną.

Po upływie pierwszych 6 miesięcy prowadzenia firmy przedsiębiorca będzie mógł skorzystać z obecnie istniejącej ulgi, czyli tzw. małego ZUS. Oznacza to, że przez następne 24 miesiące kalendarzowe prowadzenia działalności gospodarczej będzie mógł opłacać za siebie składki na ubezpieczenia społeczne naliczone od podstawy wynoszącej 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia (w 2018 r. wynosi ona 630 zł). Warunkiem skorzystania z tej preferencji będzie podjęcie działalności po raz pierwszy albo rozpoczęcie jej wykonywania ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia. Oprócz tego przedsiębiorca nie będzie mógł (tak też jest obecnie) wykonywać tej działalności na rzecz byłego pracodawcy, u którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres obecnie wykonywanej działalności gospodarczej.

Nowy przedsiębiorca będzie miał prawo zrezygnować z 6-miesięcznego nieopłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu nowo założonej i wykonywanej działalności gospodarczej. Jeśli początkujący przedsiębiorca zdecyduje, że np. już po 3 miesiącach od rozpoczęcia wykonywania działalności chciałby się zgłosić do ubezpieczeń społecznych, to zostanie nimi objęty od dnia wskazanego w druku zgłoszeniowym, ale nie wcześniej niż od dnia jego złożenia w organie rentowym. Wówczas okres 24 miesięcy kalendarzowych, w których będzie mógł opłacać składki na ubezpieczenia społeczne od podstawy wynoszącej 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, będzie liczony od dnia dokonania przez przedsiębiorcę zgłoszenia do tych ubezpieczeń.

Ostatni dzień na złożenie PIT-11

Szczegóły

Opublikowano: środa, 28, luty 2018 11:39

Podatki biz,28.02.2018r.

28 lutego br. mija termin złożenia do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej przez płatnika/biuro rachunkowe działające w jego imieniu informacji: PIT-8C, PIT-11, PIT-R oraz IFT-1/IFT-1R. Do końca lutego informacje te powinny być również przekazane podatnikowi, przy czym w tym przypadku nie ma znaczenia forma sporządzenia druku - papierowa czy elektroniczna.

Przypomnijmy, że od 2015 r. płatnicy i inne podmioty niepełniące funkcji płatnika, zobowiązani są do sporządzania i przekazywania informacji o dochodach osób fizycznych wyłącznie w sposób elektroniczny. Wyjątkowo, podmioty, które przesyłają informacje do urzędów skarbowych dla nie więcej niż 5 podatników, mogą nadal składać te dokumenty w formie papierowej, z zastrzeżeniem, że dokumentów tych nie składa w ich imieniu biuro rachunkowe. W tym wypadku obowiązuje ich krótszy termin (o miesiąc) w stosunku do terminu określonego dla przesyłania urzędom skarbowym dokumentów elektronicznych, tj. 31 stycznia.

Uwaga! Informacje za rok 2017 należy składać wyłącznie na obowiązujących wersjach formularzy, tj.:

• PIT-8C₍₈₎ - Informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych; druk ten dotyczy:
  • stypendium, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o PIT, tj. stypendium dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, oraz stypendium dla uczniów i studentów przyznane przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych,
  • dochodów, o których mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o PIT, tj. dochodów z:

1. odpłatnego zbycia papierów wartościowych,
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych,
3. odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających,
4. odpłatnego zbycia niebędących papierami wartościowymi udziałów (akcji) w spółkach,
5. objęcia udziałów (akcji) w spółkach albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

• PIT-11₍₂₃₎ - Informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy; w druku tym wykazujemy przychody i koszty podatnika, a także zaliczki na podatek i składki ZUS (społeczne i zdrowotne) pobrane przez płatnika ze następujących źródeł przychodów:
  • należności ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy oraz komornika sądowego lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, a który przejął jego zobowiązania wynikające z ww. stosunków,
  • należności z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego,
  • emerytury - renty zagraniczne,
  • należności za pracę przypadające tymczasowo aresztowanym lub skazanym,
  • świadczenia wypłacone z Funduszów: Pracy i Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
  • działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 7-9 ustawy o PIT, w tym umowy zlecenia i o dzieło,
  • czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich,
  • prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy o PIT,
  • należności wynikające z umowy aktywizacyjnej.
• W PIT-11 wykazujemy także przychody zwolnione od podatku, a mianowicie:
  • przychody otrzymywane z zagranicy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy o PIT, m.in. renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego oraz
  • przychody pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT.
• PIT-R₍₁₈₎ - Informacja o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich,
• IFT-1/IFT-1R₍₁₃₎ - Informacja o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne niemające w rzeczypospolitej polskiej miejsca zamieszkania. Obowiązujące od 1 stycznia 2015 r., a także w roku 2018, przepisy pozostawiają tym podmiotom (tj. płatnikom PIT dla nie więcej niż 5 podatników) wybór co do formy przesyłania dokumentów do urzędu skarbowego papierowo lub elektronicznie. Płatnicy PIT oraz podmioty niepełniące funkcji płatnika w tym podatku będące osobami fizycznymi od 1 stycznia 2015 r, mają możliwość podpisywania formularzy wysyłanych drogą elektroniczną "danymi autoryzującymi" (podpis elektroniczny zapewniający autentyczność deklaracji i podań oparty na danych autoryzujących).

• Termin składania PIT-8C, PIT-11, PIT-R, IFT-1/IFT-1R jest różny w zależności od formy ich przesłania:

• Przesyłając ww. dokumenty za pomocą środków komunikacji elektronicznej należy to zrobić przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego.
• FORMA I TERMIN PRZESYŁANIA DO URZĘDU SKARBOWEGO
• dokument papierowy do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym (jest krótszy o miesiąc).
• dokument elektroniczny do końca lutego roku następującego po roku podatkowym. SPOSÓB PRZESYŁANIA DOKUMENTÓW DROGĄ ELEKTRONICZNĄ

• Płatnicy PIT i osoby niepełniące funkcji płatnika w tym podatku mogą składać deklaracje za pomocą środków komunikacji elektronicznej korzystając z jednej z trzech opcji:
• Natomiast pozostali płatnicy, a mianowicie płatnicy PIT dla więcej niż 5 podatników, a także płatnicy PIT dla nie więcej niż 5 podatników, ale korzystających z pośrednictwa biura rachunkowego, mają obowiązek składania ww. dokumentów (PIT-8C, PIT-11, PIT-R, IFT-1/IFT-1R) do urzędów skarbowych wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.
• Modułu systemu finansowo-księgowego Przy wykorzystaniu odpowiednich aplikacji (modułów) dostarczanych przez producentów oprogramowania można wysyłać deklaracje drogą elektroniczną bezpośrednio z systemów finansowo-księgowych płatnika oraz automatycznie podpisać elektronicznie wszystkie przesyłane deklaracje. W tym celu należy:
  1. wejść na stronę Internetową www.portalpodatkowy.mf.gov.pl
  2. z zakładki e-Deklaracje, z sekcji Struktury dokumentów XML pobrać (klikając w nazwę konkretnej struktury wyświetlając jej kod w formacie XSD na ekranie) strukturę logiczną,
  3. wysłać dokument elektroniczny z własnej aplikacji,
  4. pobrać i zachować Urzędowe Poświadczenie Odbioru (UPO).
• UPO jest dowodem złożenia dokumentu w urzędzie skarbowym.
• Formularzy interaktywnych Przy wykorzystaniu formularzy interaktywnych. W tym celu należy:
  1. wejść na stronę Internetową www.portalpodatkowy.mf.gov.pl
  2. pobrać właściwy formularz z zakładki e-Deklaracje, sekcja Formularze
  3. wypełnić formularz,
  4. podpisać go podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub danymi autoryzującymi,
  5. wysłać dokument,
  6. pobrać i zachować Urzędowe Poświadczenie Odbioru (UPO).
• UPO jest dowodem złożenia dokumentu w urzędzie skarbowym.
• Uniwersalnej Bramki Dokumentów Przy użyciu Uniwersalnej Bramki Dokumentów (UBD) umożliwiającej składanie dokumentu zbiorczego zawierającego do 20 000 deklaracji PIT-8C, PIT-11, PIT-R (oznaczonych jako PIT-8CZ, PIT-11Z, PIT-RZ).
• W tym celu należy:
  1. wykorzystać odpowiednią aplikację (moduły) przygotowaną przez producentów oprogramowania zgodnie ze specyfikacją Wejścia - Wyjścia,
  2. wypełnić formularz,
  3. podpisać dokument podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub danymi autoryzującymi,
  4. wysłać dokument do UBD,
  5. pobrać i zachować dla całej wysyłki Urzędowe Poświadczenie Odbioru (UPO).SKŁADANIE DEKLARACJI PRZEZ PEŁNOMOCNIKAW sytuacji bowiem gdy informacje w imieniu płatnika PIT  i osób niepełniących funkcji płatnika w tym podatku składa pełnomocnik - jest on obowiązany do przesyłania ich w formie elektronicznej. Termin i sposób przesyłania podatnikowi PIT-8C, PIT-11, PIT-R, IFT-1/IFT-1R pozostaje bez zmian niezależnie od formy ich składania urzędowi skarbowemu. Upływa z końcem lutego następującego po roku podatkowym. Przepisy nie określają zasad przekazywania podatnikom informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy - PIT-11 przez płatników, tj. nie regulują zasad przekazywania informacji pomiędzy podmiotami niebędącymi podmiotami publicznymi. W przepisach tych ustawodawca wprowadził jedynie wymóg ich przekazania podatnikom przez płatników. Należy pamiętać, że jednym z koniecznych elementów prawidłowego i skutecznego przekazania informacji PIT-11 drogą elektroniczną jest uzyskanie zgody pracowników/zleceniobiorców. Bez znaczenia pozostaje forma zgody. Może być ona zarówno pisemna jak i ustna. 
• Powyższe potwierdził m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.438.2017.1.JK2.
• Zatem należy uznać, że przekazanie/przesłanie podatnikom informacji PIT-11 przez płatnika może nastąpić nie tylko przez bezpośrednie jej doręczenie w sposób zwyczajowo przyjęty w każdym miejscu, w którym zastanie się adresata, czy też przez operatora pocztowego, ale również za pomocą środków komunikacji elektronicznej z podpisem elektronicznym na adres podatnika (podany w tym celu) pod warunkiem, ze zachowano wzór informacji PIT-11.
• Elektroniczny PIT-11 dla podatnika
• TERMIN I SPOSÓB PRZESYŁANIA DOKUMENTÓW DO PODATNIKÓW
• Płatnicy PIT i osoby niepełniące funkcji płatnika w tym podatku, którzy chcą aby deklaracja została złożona w ich imieniu przez pełnomocnika, powinni udzielić pełnomocnictwa do podpisywania i składania deklaracji i złożyć je we właściwym urzędzie skarbowym w formie papierowej formularz UPL-1 (pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej) lub przekazać w formie elektronicznej przez ePUAP (do ministra właściwego do spraw finansów publicznych). Jedno pełnomocnictwo wystarczy do obsługi deklaracji składanych do wszystkich urzędów skarbowych.
• UPO jest dowodem złożenia dokumentu w urzędzie skarbowym.

Od stycznia wzrasta płaca minimalna. Pięć rzeczy, jakie musisz wiedzieć

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 15, styczeń 2018 13:46

TVN24BIS,28.12.2017r.

Od stycznia płaca minimalna wzrośnie o 100 zł w stosunku do 2017 roku i wyniesie 2 100 zł brutto. Wzrośnie także stawka godzinowa. Zmiana przepisów jest ważna dla około 1,4 mln osób, które w tym roku otrzymują minimalne wynagrodzenie, ale także wpłynie na wysokość innych świadczeń.

1. Wynagrodzenie pracownika

Minimalne wynagrodzenie za pracę to ustalone najniższe wynagrodzenie, jakie pracodawca musi wypłacić każdemu pracownikowi zatrudnionemu w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy niezależnie od posiadanych kwalifikacji, zaszeregowania osobistego, składników wynagrodzenia, systemu i rozkładu czasu pracy stosowanych u danego pracodawcy, jak również szczególnych właściwości i warunków pracy.

Płaca minimalna w przyszłym roku wyniesie 47,3 proc. przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce krajowej i będzie o 5 proc. wyższa niż w tym roku. Przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia pracownika nie uwzględnia się godzin nadliczbowych, dodatku za pracę w godzinach nocnych, nagrody jubileuszowej, odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę.

Pracownik otrzymujący pensję minimalną w przyszłym roku dostanie - po odliczeniu podatku oraz składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, zdrowotne i na Fundusz Pracy - 1 530 zł na rękę. W tym roku jest to ok. 1460 netto.

2. Stawka godzinowa

Wysokość minimalnej stawki godzinowej jest waloryzowana o wskaźnik wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2018 roku minimalna stawka godzinowa wyniesie 13,70 zł brutto, podczas gdy w tym roku jest to 13,00 zł.

Minimalna stawka godzinowa obejmuje nie tylko osoby na umowach zlecenia, ale też samozatrudnionych, którzy jednoosobowo świadczą usługi dla firm, m.in. przy zleceniach, w których wyznaczono czas ich świadczenia. Minimalna stawka godzinowa ma zastosowanie do wszystkich umów, bez względu na sposób ustalania wynagrodzenia - według stawki godzinowej, dziennej, tygodniowej, miesięcznej itp. Wyłączenia z zasady minimalnego godzinowego wynagrodzenia za pracę dotyczą m.in. rodzinnych domów pomocy i umów cywilnoprawnych przy opiece nad uczestnikami wycieczek. Minimalna stawka nie dotyczy też m.in. zleceniobiorcy samodzielnie ustalającego miejsce i czas realizacji zadań, jeśli jego wynagrodzenie będzie zależało wyłącznie od osiągniętego rezultatu

3. Dodatek za pracę w nocy

Podwyżka płacy minimalnej ma wpływ na wysokość świadczeń pracowniczych, które są wyliczane na podstawie najniższego wynagrodzenia, np. dodatek za pracę w godzinach nocnych. Przysługuje on za każdą godzinę pracy w porze nocnej i wynosi 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę. Jest to stawka najniższa i oczywiście może zostać ona podwyższona przez pracodawcę.

4. Odprawy

Zmiana wysokości minimalnego wynagrodzenia może mieć wpływ na wysokość odprawy przysługującej pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach zwolnienia grupowego. Pracownikowi w takiej sytuacji przysługuje odprawa w wysokości od jedno- do trzymiesięcznego wynagrodzenia, zależnie od stażu pracy pracownika w danym zakładzie pracy. Ustawa limituje jednak maksymalną wysokość odprawy ustawowej do 15-krotności minimalnego wynagrodzenia. W 2018 roku będzie to więc kwota 31 500 zł - o 1500 zł większa niż w 2017 roku.

5. Składki na ZUS

Przedsiębiorcy opłacający preferencyjne składki do ZUS zapłacą w przyszłym roku  kwoty wyższe o 5 proc. Składki na ubezpieczenia społeczne oblicza się od zadeklarowanej kwoty, nie niższej jednak niż 30 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2018 roku podstawa ta wyniesie 630 zł, a suma składek wyniesie 200,16 zł (składki emerytalna - 122,98 zł, rentowa - 50,40, chorobowa - 15,44 zł i wypadkowa - 11,34 zł).

Wszystkie składki jednym przelewem

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 15, styczeń 2018 13:29

Infor,03.01.2018r.

Przedsiębiorco, pamiętaj, od 1 stycznia opłacisz swoje składki prościej i szybciej. Opłacanie składek nie będzie wiązało się już z koniecznością dokonania trzech, lub czterech oddzielnych wpłat, a składki opłacisz jednym zwykłym przelewem podobnie jak opłaty za gaz, czy prąd.

Pamiętaj, aby przy opłacaniu składek w styczniu skorzystać z Numeru Rachunku Składkowego (NRS), który otrzymałeś listem poleconym z ZUS. Jeśli nie odebrałeś takiej przesyłki, nic straconego, w każdej chwili możesz sprawdzić swój numer na stronie ZUS w wyszukiwarce numeru rachunku składkowego http://www.eskladka.pl, a także w każdej placówce ZUS lub w Centrum Obsługi Telefonicznej pod numerem 22 560 16 00.

ZUS organizuje bezpłatne seminaria na temat „e-Składka – nowy wymiar rozliczeń”, na których omawiane są m.in. zmiany w zasadach opłacania i rozliczania składek od 1 stycznia 2018 roku. Zakład przygotował też broszurę i ulotkę oraz szkolenie elektroniczne, które udostępnił na swojej stronie internetowej.

Pamiętaj, że Twój rachunek zawsze zawiera nasz numer identyfikacyjny 6000 0002 026, a ostatnie 10 cyfr rachunku to Twój numer NIP.

Jedyne informacje, jakie od 1 stycznia 2018 r. musisz wpisać na przelewie, to kwota składki, nadawca i odbiorca płatności oraz Twój numer rachunku składkowego. Nie trzeba będzie już wpisywać jakiego okresu dotyczy wpłata. Twoją wpłatę ZUS rozliczy w pierwszej kolejności na najstarsze zadłużenie wraz z odsetkami. Nowe zasady rozliczania składek mogą zatem wpłynąć na podleganie dobrowolnym ubezpieczeniom. Dlatego, jeśli masz zaległości i z tego powodu będziesz miał niezapłaconą w pełnej wysokości bieżącą składkę możesz m.in. utracić prawo do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, czyli prawa do zasiłku chorobowego lub macierzyńskiego.

Ważne: Zawsze możesz w takiej sytuacji złożyć wniosek o wyrażenie zgody na opłacenie składki po terminie. Jeżeli masz zadłużenie i nie możesz go spłacić jednorazowo – skontaktuj się z doradcą ds. ulg i umorzeń. Spłata należności w układzie ratalnym jest korzystną formą uregulowania zaległości.

Jakie korzyści wiążą się z nowym sposobem rozliczania składek?

• Płacisz składki jednym, zwykłym przelewem (zamiast trzech albo czterech) - niższe koszty bankowe.
• Przekazujesz składki na indywidualny Numer Rachunku Składkowego - jeden rachunek dla jednego płatnika.
• ZUS zaksięguje wpłatę na właściwym koncie płatnika - wpłata będzie niezwłocznie rozliczona.
• Na przelewie nie podajesz danych: NIP/REGON/PESEL/Dowód osobisty/Paszport, numer deklaracji, miesiąca za który opłacane są składki, numeru decyzji/umowy/tytułu wykonawczego - brak wpłat niezidentyfikowanych z kontem płatnika.
• Wpisujesz na przelewie tylko Numer Rachunku Składkowego - szybkie wypełnienie i wykonanie przelewu.
• Wpłata będzie rozliczona na najstarsze zadłużenie - niższe odsetki. 

PODATKI 2018: W ŻYCIE WEJDZIE 35 FUNDAMENTALNYCH ZMIAN. ZOBACZ JAKICH

Szczegóły

Opublikowano: środa, 20, grudzień 2017 13:07

Gazeta Prawna,20.12.2017r.

Części zapowiadanych zmian nie udało się uchwalić do końca roku, a to oznacza, że w 2018 r. nie należy spodziewać się już więcej niekorzystnych rozwiązań w podatkach dochodowych. Te bowiem musiałyby zostać opublikowane w Dzienniku Ustaw do końca listopada.

Co innego zmiany na korzyść podatników. Nadal w konsultacjach jest jeszcze projekt zakładający podwyższenie limitu przychodów małego podatnika dla celów PIT i CIT (z 1,2 mln euro do 2 mln euro) oraz możliwość jednorazowego rozliczania strat do 5 mln zł.

Podobnie z projektami zakładającymi wprowadzenie kas fiskalnych online oraz przesyłanie sprawozdań finansowych w formacie jednolitego pliku kontrolnego (JPK).

Od Nowego Roku nie zacznie też jeszcze obowiązywać obniżenie stawki akcyzy dla najmniejszych browarów.

W Sejmie utknął projekt, który zakłada, że działalność na niewielką skalę (do ok. 1000 zł) będzie można prowadzić bez jej rejestrowania i płacenia składek ZUS.

Dla kogo wyższy ZUS w 2018 r.

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 24, listopad 2017 09:35

Infor,22.11.2017r.

W przyszłym roku czeka nas rewolucja w prowadzeniu firmy. Składki na ZUS co prawda wzrosną, ale część przedsiębiorców w ogóle nie będzie musiała się rejestrować.

Składki pracownika na etacie liczy się procentowo, czyli uzależnione są od dochodu. Im więcej zarobi, tym więcej odda ZUS. Inaczej jest z przedsiębiorcami. Składki nie zależą od tego, ile uda im się w danym miesiącu zarobić. Przepisy przewidują, że przedsiębiorcy mogą płacić składkę do ZUS od 60 proc. średniego wynagrodzenia, czyli obecnie od 2557,80 zł.

Jest to minimalna kwota, jaką w 2017 r. muszą zadeklarować jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W 2018 roku ta podstawa wymiaru prawdopodobnie wzrośnie do 4443 zł, (tak wynika z art. 26 rządowego projektu ustawy budżetowej na rok 2018 z 28 września 2017 r. przesłanej do Sejmu).

– Wprowadzenie działalności nierejestrowanej i ulgi na start to dobra decyzja, choć nie przyjmujemy jej jakoś specjalnie entuzjastycznie. Dlaczego? Bo lepszym rozwiązaniem byłoby powiązanie składki na ZUS z dochodem przedsiębiorcy. Czyli im masz mniejszy dochód tym płacisz niższą składkę – ocenia główny ekonomista Pracodawców RP Łukasz Kozłowski.

Nowe wzory deklaracji i informacji PFRON

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 24, listopad 2017 09:32

Infor,23.11.2017r.

Od 1 stycznia 2018 r. zmieniają się wzory deklaracji miesięcznych wpłat na PFRON (DEK-I-b) oraz deklaracji ewidencyjnej wpłat na PFRON (DEK-Z).

Wymienione deklaracje za okresy sprawozdawcze do grudnia 2017 r. włącznie składa się według wzorów określonych w przepisach dotychczasowych, natomiast zmian w tych deklaracjach dokonuje się, składając deklaracje według nowych wzorów.

Od 1 stycznia 2018 r. zmieniają się również wzory:

 informacji miesięcznej o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych, o symbolu INF-1,

informacji miesięcznej o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych - informacji ewidencyjnej, o symbolu INF-Z

informacji rocznej o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych, o symbolu INF-2.

Informacje miesięczne, o których mowa w pkt 1 i 2, za okresy sprawozdawcze do grudnia 2017 r. włącznie, oraz informacje roczne, o których mowa w pkt 3, za okresy sprawozdawcze do 2017 r. włącznie, składa się według wzorów dotychczasowych. Natomiast zmian w ww. informacjach dokonuje się, składając informacje według wzorów nowych.

Zmiana wzorów deklaracji oraz informacji wynika stąd, że ustawodawca rozszerzył katalog podmiotów zobowiązanych do osiągania 2% wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych o publiczne i niepubliczne żłobki, które na tej podstawie będą rozliczać się z wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Merytoryczny zakres dotychczasowych wzorów deklaracji i informacji ulega zmianie wyłącznie w związku z rozszerzeniem tej grupy podmiotów o publiczne i niepubliczne żłobki.

Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 26 października 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia wzorów deklaracji składanych Zarządowi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez pracodawców zobowiązanych do wpłat na ten Fundusz - Dz.U. z 2017 r. poz. 2091

Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 26 października 2017 r. w sprawie określenia wzorów miesięcznych i rocznych informacji o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych - Dz.U. z 2017 r. poz. 2103

Wyprowadzenie zaległości księgowych, podatkowych i ZUS

Szczegóły

Opublikowano: środa, 22, listopad 2017 14:31

Możesz jeszcze zapobiec przykrym następstwom powstałych zaległości księgowych i podatkowych.

Takie błędy i niedopatrzenia mogą narazić firmę  na poważne konsekwencje.

Nie podjęcie interwencji powoduje nawarstwianie się zaległości powodując zaległości podatkowe.

Jeżeli w Twojej firmie pojawiły się takie problemy  to warto się z nimi uporać jak najszybciej.

Polecamy nasze usługi w zakresie czynności związanych z wyprowadzaniem zaszłości w prowadzeniu ksiąg rachunkowych.

Skontaktuj się z nami już dziś 226584593; 606-892-988