Czy ustalając prawo pracownika do przerw w pracy w danym dniu, trzeba brać pod uwagę także pracę w godzinach nadliczbowych?

 Tak, prawo pracownika do przerw w pracy wliczanych do czasu pracy zależy od liczby przepracowanych godzin w danej dobie, z uwzględnieniem także pracy nadliczbowej.

Obecnie jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika:

•  wynosi co najmniej 6 godzin - pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut;
• jest dłuższy niż 9 godzin - pracownik ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut;
• jest dłuższy niż 16 godzin - pracownik ma prawo do kolejnej przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut.

Przerwy te wlicza się do czasu pracy.

Omawiana regulacja przyznaje pracownikom prawo do ww. przerw w zależności od dobowego wymiaru czasu pracy, nie zastrzegając, że chodzi o dobowy wymiar czasu pracy wynikający wyłącznie z obowiązującego pracownika rozkładu czasu pracy. Tym samym należy uznać, że chodzi o wymiar czasu pracy w danej dobie, uwzględniający także wykonywaną przez pracownika pracę dłuższą niż liczba godzin przewidziana w rozkładzie czasu pracy tego pracownika. Taka wykładnia przepisów dominowała przed zmianami wprowadzonymi w wyniku nowelizacji Kodeksu pracy, tj. gdy przepisy przyznawały prawo tylko do jednej przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy - jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosił co najmniej 6 godzin. Jest to zresztą zgodne z celem tej regulacji - zapewnieniem większej liczby przerw pracownikom, których czas pracy w danej dobie jest dłuższy.